Er zijn veel medicijnen die kunnen helpen tegen PDS-klachten. Van een deel van deze medicijnen is de werking wetenschappelijk bewezen. Deze staan dan ook in de richtlijnen voor de behandeling van PDS door artsen. Hieronder vindt je een overzicht van deze medicijnen bij Prikkelbare Darm Syndroom.
Medicijnen bij diarree
- Psylliumvezels: deze oplosbare vezels voeden de bacteriën in de darmen en ze binden de ontlasting, waardoor deze vaster en steviger wordt. Psylliumvezels kun je gerust lange tijd dagelijks gebruiken.
- Loperamide: dit medicijn zorgt ervoor dat de darmen minder hard werken en de ontlasting vaster wordt. Loperamide is alleen bedoeld voor af en toe. Overleg met een arts als dit niet voldoende is.
- Tricyclische antidepressiva (TCA’s) in een lage dosis: bij PDS is er sprake van een stoornis in de communicatie tussen de darmen en de hersenen. Antidepressiva hebben invloed op deze wisselwerking tussen hersenen en darmen (de hersen-darm-as). Dat komt omdat ze invloed hebben op het stofje serotonine, dat zowel in de hersenen als in de darmen zit. TCA’s hebben als bijwerking verstopping, waardoor ze dus ook kunnen werken tegen diarree.
Dit zijn de namen van de werkzame stof die in het medicijn zit. De merknamen, de werking en de bijwerkingen vind je in de Keuzehulp.
Medicijnen bij verstopping
- Psylliumvezels: deze oplosbare vezels voeden de bacteriën in de darmen en ze binden water in de darmen, waardoor de ontlasting zachter en soepeler wordt. Psylliumvezels kun je gerust lange tijd dagelijks gebruiken.
- Magnesiumhydroxide: dit medicijn zorgt voor het vasthouden van vocht in de darmen, waardoor de ontlasting zachter en soepeler wordt. Magnesiumhydroxide kun je gerust langere tijd gebruiken. Omdat het vaak goed helpt en weinig bijwerkingen heeft, is het eerste keus bij verstopping als aanpassing van de voeding niet helpt. Magnesiumhydroxide is zonder recept te koop bij de apotheek. Magnesiumoxide heeft dezelfde werking en is te koop bij de drogist en online. Probeer zelf uit hoeveel je nodig hebt.
- Macrogol: dit medicijn zorgt voor het vasthouden van vocht in de darmen, waardoor de ontlasting zachter en soepeler wordt.
- Linaclotide (Constella): dit medicijn zorgt voor het vasthouden van vocht in de darmen, waardoor de ontlasting zachter en soepeler wordt, bovendien gaat de darmwand meer bewegen waardoor de ontlasting op gang komt. Het wordt alleen voorgeschreven bij ernstige obstipatie, als andere behandelingen niet helpen.
- Selectieve serotonine-heropnameremmers (SSRI’s) in een lage dosis: bij PDS is er sprake van een stoornis in de communicatie tussen de darmen en de hersenen. Antidepressiva hebben invloed op deze wisselwerking tussen hersenen en darmen (de hersen-darm-as). Dat komt omdat ze invloed hebben op het stofje serotonine, dat zowel in de hersenen als in de darmen zit. SSRI’s hebben als bijwerking diarree, waardoor ze dus ook kunnen werken tegen verstopping.
Dit zijn de namen van de werkzame stof die in het medicijn zit. De merknamen, de werking en de bijwerkingen vind je in de Keuzehulp.
Medicijnen bij buikpijn
- Pepermuntoliecapsules met maagsapresistente coating: pepermuntolie in de darmen kan de darmen kalmeren, spierontspannend werken en de pijn minder maken. ‘Enteric coated’ capsules zijn maagzuurresistent, waardoor de pepermuntolie niet in de maag maar pas in de darm wordt vrijgegeven.
- Antidepressiva (SSRI’s en TCA’s) in een lage dosis: bij PDS is er sprake van een stoornis in de communicatie tussen de darmen en de hersenen. Antidepressiva hebben invloed op deze wisselwerking tussen hersenen en darmen (de hersen-darm-as). Dat komt omdat ze invloed hebben op het stofje serotonine, dat zowel in de hersenen als in de darmen zit. Daardoor kan de pijn minder worden, je kunt je beter voelen en de diarree of verstopping kan minder worden.
Het voorschrijven van antidepressiva betekent dus niet dat de arts denkt dat de PDS-klachten ‘tussen de oren zitten’. Integendeel: de werking van antidepressiva is puur lichamelijk. - Paracetamol: dit medicijn kan de pijn verminderen.
Andere pijnstillers zoals NSAID’s (ontstekingsremmers) worden afgeraden, omdat ze juist extra maag- en darmklachten kunnen geven.
Dit zijn de namen van de werkzame stof die in het medicijn zit. De merknamen, de werking en de bijwerkingen vind je in de Keuzehulp.
Niet-bewezen medicijnen en medicijnen die niet zijn onderzocht bij PDS:
- Mebeverine kan bij langere tijd 2 maal daags slikken helpen tegen darmkrampen en buikpijn. Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat het niet beter werkt dan een placebo (nep-medicijn). Soms kan de werking van dit medicijn dus ook verklaard worden door het placebo-effect.
- Scopolaminebutyl (Buscopan): dit medicijn verslapt de spieren in de darmwand. Hierdoor knijpen de spieren minder samen en kan pijn en kramp minder worden. De werking is niet voldoende wetenschappelijk bewezen bij PDS.
- Iberogast bevat een mengsel van 9 kruidenextracten, die met name kunnen werken tegen maagklachten, darmkrampen en buikpijn. De werking van dit middel is wetenschappelijk nog niet voldoende bewezen bij PDS-patiënten.
- Ondansetron: dit medicijn tegen misselijkheid heeft verstopping als bijwerking. Dit medicijn is niet onderzocht bij PDS.
- Colestyramine: dit is een galzoutbinder die kan helpen tegen diarree die veroorzaakt wordt door te veel galzouten. Galzouten prikkelen de darmwand. Dit medicijn is niet onderzocht bij PDS.
- Bisacodyl: dit medicijn stimuleert de beweging van de darm en het zorgt voor het vasthouden van vocht in de darmen, waardoor de ontlasting zachter en soepeler wordt. Dit middel is alleen bedoeld voor af en toe. Overleg met een arts als dit niet voldoende is. Dit medicijn is niet onderzocht bij PDS.
- Sennosiden: dit medicijn prikkelt de darmwand waardoor deze meer gaat bewegen. Dit medicijn is niet onderzocht bij PDS.
- Prucalopride (alleen via MDL-arts): dit medicijn zorgt ervoor dat de darmwand meer gaat bewegen, waardoor de ontlasting op gang komt. Dit medicijn is niet onderzocht bij PDS.
Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 29 november 2022.